Fiksator, niezależnie od zapewnienia osiowego ustawienia ścian, może jednocześnie narzucać właściwe położenie płyt stropowych. Taka koncepcja znalazła wyraz w szeregu typach fiksatorów zarówno stalowych jak i żelbetowych. Ułatwia to znakomicie montaż, ale pod warunkiem ścisłego dotrzymania przyjętych tolerancji produkcyjnych dla poszczególnych prefabrykatów. Fiksatory żelbetowe rozpowszechniły się głównie w ZSRR albo pod postacią fiksatora stabilizującego jednocześnie wszystkie elementy zbiegające się w węźle, albo fiksatora dwuczęściowego, którego dolna część stabilizuje położenie płyt stropowych względem ściany dolnej, zaś część górna – umiejscowiona w gnieździe dolnej krawędzi płyty górnej – stabilizuje jej położenie względem płyt stropowych. To drugie rozwiązanie nie nadaje się do wysokich budynków ze względu na możliwość łatwego zsumowania się błędów produkcji i montażu prefabrykatów. W przypadku budynków mo nolitycznych realizowanych w deskowaniach przestawnych osiowość wykonania ścian uzyskać można m, in. przez stosowanie specjalnych wkładów wady te wstawione w deskowanie niższej kondygnacji pozwalają nie tylko ustalić położenie ściany wyższej kondygnacji, stanowiąc jednocześnie opory dla szalunku, ale także ustalają grubość stropu. [przypisy: wbijanie pali, wiercenie w żelbecie, aprepitant ]
Powiązane tematy z artykułem: aprepitant wbijanie pali wiercenie w żelbecie